De Rhodesian Ridgeback uit Zuid-Afrika, de stoere jager met het kleine hartje is in vergelijking met andere rassen een excentrieke hond. De volwassen Ridgeback is onafhankelijk, straalt rust uit en kan gereserveerd zijn tegenover vreemden. Ook laat een Rhodesian Ridgeback een zekere vorm van arrogantie en zelfverzekerdheid uit en dat maakt hem een bijzondere hond.
De jonge Rhodesian Ridgeback overschaduwt de volwassen Ridgeback voor wat betreft zijn karakteristieke gedrag met al zijn ondeugd, koppigheid en overdrevenheid, een combinatie die vermakelijk, frustrerend en lonend kan zijn. in de eerste maanden van zijn jeugdige onschuld is het van belang dat men rustig maar vastberaden zijn dominantie over de jonge Ridgeback laat gelden.
Zoals elke hond hebben Rhodesian Ridgebacks behoefte aan vroege socialisatie door blootstelling aan veel verschillende mensen, bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen als ze jong zijn. Socialisatie helpt ervoor te zorgen dat jouw pup opgroeit tot een lieve, gehoorzame hond.
Een Rhodesian Ridgeback is bijzonder voor wat betreft inprenting. Hij beschikt over een zeer goed associatievermogen en neemt dan ook alle indrukken die zijn omgeving hem bieden in zich op. Zowel positieve als negatieve indrukken. Een consequente opvoeding en niet betuttelen zijn vereisten in deze levensfase. Een eerlijke aanpak waarbij de Rhodesian Ridgeback als hond wordt gezien en niet wordt vermenselijkt zijn van cruciaal belang op zijn gedrag gedurende de rest van zijn leven.
Een Rhodesian Ridgeback is een hond die laat rijp en volwassen is. De reuen zijn pas op een leeftijd van tweeënhalf tot drie jaar geestelijk en lichamelijk volledig ontwikkeld. De teven daarentegen zijn wat sneller geestelijk in balans. Er wordt beweerd dat een reu een wat betere bewaker is en een teef wat meer aanleg heeft voor het jagen. Met onze eigen ervaringen kunnen wij dit niet voor beamen.
Zijn eigen wil, vastberadenheid en gevoel voor eigenwaarde maken dat de Rhodesian Ridgeback niet gemakkelijk tot onderworpenheid kan worden gedwongen. De houding van een Rhodesian Ridgeback is niet die van een slaaf maar van een partner en zo wenst een Ridgeback ook behandeld te worden. Contactarmoede, hardheid en geestelijke overbelasting kunnen een Ridgeback in blijvende verwarring brengen. De enige manier om een Rhodesian Ridgeback goed te laten functioneren en om respect van hem te krijgen is gebaseerd op wederzijds vertrouwen en een consequente opvoeding en goede training. Uiteraard wil een Rhodesian Ridgeback met respect behandeld worden. Niet iedereen is geschikt om een Rhodesian Ridgeback een passende opvoeding te geven. Het vraagt de nodige energie om een consequente opvoeding te geven.
Als huisgenoot en vriend demonstreert de Rhodesian Ridgeback een bijzondere trouw en toewijding aan zijn huisgenoten. Een Rhodesian Ridgeback houdt dus van mensen om zich heen en dat maakt hem een aanhankelijke hond. Vaak zoekt een Ridgeback echter één gezinslid uit die hij als leider beschouwt. Deze leider beschouwt de Ridgeback als de Alfa, de roedelleider. Het mag hiermee duidelijk zijn dat de opvoeding van een Rhodesian Ridgeback niet aan kleine kinderen overgelaten kan worden.
De Rhodesian Ridgeback is een uitnemende bodyguard en waakhond. Hij beschouwt het hebben en houden van het gezin als het zijne en zal het gezin dan ook beschermen. Blaffen doet een Rhodesian Ridgeback niet onnodig, alleen om te waarschuwen voor gevaar of eventuele indringers. Een karakteristiek gedrag, gekoppeld aan een lui uitziende levensstijl is typisch voor de Rhodesian Ridgeback. Het is dus een vrij rustige hond. Signalen van waakzaamheid worden soms gedemonstreerd door het oplichten van een ooglid of het oprichten van het hoofd, onderwijl gapend en zich uitstrekkend.
(Kleine) kinderen worden op verschillende manieren getolereerd, van onverschilligheid tot aanhankelijkheid. Voor kinderen onder de twaalf jaar kunnen jeugdige volwassen honden soms te onstuimig zijn. Maar de Rhodesian Ridgeback zal gerespecteerd moeten worden en mag niet worden behandeld als een stuk speelgoed. Uiteindelijk zal ook een Rhodesian Ridgeback, alhoewel hij een zeer hoge irritatiedrempel heeft, dit niet accepteren.
Naar vreemden is de Ridgeback afstandelijk. Met vreemde honden kan hij in principe goed omgaan en hij zal geen ruzie zoeken, maar reuen gedragen zich soms intolerant naar andere reuen. Ook kunnen soms problemen met andere hond ontstaan doordat de tegengestelde richting van de haren in de korte vacht op de rug van de Ridgeback door de andere hond wordt aangezien voor opgezet rughaar, wat een teken van imponeergedrag of opwinding kan zijn. Een Rhodesian Ridgeback zal nooit zonder aanleiding gaan vechten met andere honden, maar conflicten proberen te vermijden als dit mogelijk is. Is dit niet mogelijk, dan is vaak het tonen van zijn dominantie voldoende om respect van de andere hond te krijgen.
Van nature is de Rhodesian Ridgeback een luie hond en zal hij geen onnodige energie verspillen om zijn doel te bereiken. Hij zal vaak tevreden zijn als hij zijn tijd kan benutten om te dutten en dan het liefst in de zon of bij een haard, waarbij een Rhodesian Ridgeback in de meest vreemde houdingen kan liggen. Dit mag gezien worden als het tegenovergestelde op de beschrijving van die energieke, dynamische en atletische honden waarvoor een Rhodesian Ridgeback doorgaat.
Voor een volwassen Rhodesian Ridgeback zijn lange wandelingen of fietstochtjes in draf geen overbodige luxe voor de beweging en conditie opbouw. Een Rhodesian Ridgeback heeft een groot uithoudingsvermogen. Zijn baas moet dus zelf actief zijn, dan zal de hond zijn voorbeeld volgen. Verwacht echter niet van dit ras dat hij als een dwaas rondjes gaat rennen als de baas zit uit te rusten.
Van oorsprong is de Rhodesian Ridgeback een jachthond en waakhond. Daarnaast is het ook nog eens een hele atletische hond. Hij heeft een scherp gezichtsvermogen en een uitstekende neus. Een Ridgeback staat open voor indrukken en heeft een zintuig voor gevaar zoals men dat vaak ziet bij wilde dieren. Wellicht is dit de verdienste van de jagers in Zuid-Afrika die honden nodig hadden die klein wild konden opjagen en groot wild konden stellen. Deze jagers die een bijzonder strenge selectie door voerden onder hun honden en heel veel eigenschappen die verankerd zijn in het erfelijk materiaal van de Rhodesian Ridgeback zijn bewaard gebleven.
Vanwege zijn jachtinstinct heeft de Rhodesian Ridgeback een hoge prooidrift. Dat betekent dat zwerfkatten en andere kleine harige dieren niet veilig zijn in jouw tuin. Daarnaast moet de tuin veilig en hoog zijn omheind om te voorkomen dat als er aan de andere kant van het hek iets interessants gebeurd, hij alleen op jacht gaat of op onderzoek uitgaat.
Het is een zeer intelligente hond die is toegewijd zonder zijn afhankelijkheid te verbergen. Kortom een hond die voor eenieder die eerlijk met hem omgaat, een trouwe en toegenegen huisgenoot en kameraad is die in extreme omstandigheden tot buitengewone prestaties bereid en in staat is.
Dit gaat niet over de aanschaf of onderhoud maar over het feit dat Rhodesian Ridgebacks bekend staan als slopers en zeker in de eerste levensjaren. Hoe leuk de Rhodesian Ridgeback als puppy ook is en hoe aanhankelijk de Rhodesian Ridgeback als volwassen hond is, sta ik toch even stil bij zijn slopers kunsten. Menige schoen, menig kleed en zelfs menig bankstel heeft het moeten ontgelden. Helaas worden gesloopte spullen ook nog wel eens gegeten waardoor de slopers actie veelal in de spreekkamer van de dierenkliniek eindigt. Vooraf is niet te bepalen wie de slopers zijn en als je geluk hebt maken ze nauwelijks iets kapot.
FCI Keurmeester en ras specialist Rhodesian Ridgeback
